Çocuklarda Kekemelik Sorunu

Kekemelik genel olarak okul öncesi yaşlarda görülen, tırnak yeme, parmağı emme, altını ıslatma, kıskançlık gibi bir uyum ve davranış bozukluğu olarak görülmektedir. Eğer herhangi bir organik bozuklukla alakalı değilse kekemeliğin kökeni psikolojiktir. Eğer psikolojik değilse kekemelik davranış bozukluğu olarak kabul görmez.

Kekemelik genellikle erkeklerde ve 2-4 yaş arasında karşımıza çıkmaktadır. Kekemeliğin ortaya çıkmasının bir çok sebebi olabilir:

Yaşanan travmatik olaylar ve korkma
• Yangınlar, depremler, tüp patlamaları, binaların çökmesi, trafik kazası, ameliyatlar ve ya hastalıklar, şiddetli bir kavgaya tanıklık, ses ile korkutulmuş olma, hayvandan korkma
Aile içi problemler
• Çocuğa şiddet uygulanması, ebeveynler arasındaki şiddet, evdeki kavga ve huzursuzluk verici durumlar
Ölüm, ayrılma durumları
• Aileden bir bireyin ölmesi, anne ve babanın boşanması, evcil hayvandan ayrılmak zorunda kalması veya hayvanın ölümü
Ebeveynlerin yanlış tutumları
• Ailenin uyguladığı aşırı baskı ve tutuculuk, aşırı koruma, çocuğun aşağılanıp alaya alınması bu sebeplerden bazılarıdır.

Psikolojik kökenli olan kekemeliklerin bir kısmı geçici, büyük bir kısmı ise ergenlik dönemine kadardır. Bir kısmı yirmili yaşlardan sonra azalma gösterir fakat zaman zaman tekrar ortaya çıkar. Çocukluktan sonra devam eden kekemelikler heyecanlı, stresli, kaygılı olma durumlarında artış gösterebilir. Çocuklarda ise kaygı ve stresten geçici kekemelik durumları oluşabilir.

Psikolojik kökenli kekemeliklerde, kekemelik çevredeki kişilerin yanlış davranışlarıyla iyice pekişebilir. Ebeveynler bu konuda dikkatli olsalar dahi çocuğun etkileşim halinde olduğu ailedeki bireyler, öğretmenler, komşular veya arkadaşlarının yaptığı yanlış davranışlar çocuğun kekemeliğini arttırabilir, bununla birlikte kekemelikten kaynaklı başka problemler de ortaya çıkabilir. Örneğin, özgüvende eksiklik, başarısız olma kaygısı, içe kapanıklık durumu, başka korkular bu problemlerden bazıları olabilir. kekemelik başlı başına bir problem olmasının yanında, başka problemlere de kaynaklık edebildiği için ebeveynlerin biran önce önlem alması gerekmektedir. Kekemelik görülen çocuklara davranışlarda şunlara dikkat edilmelidir:

• Çocuk konuşurken konuşması düzeltilmeye çalışılmamalıdır.
• Çocuğu konuşurken dinlerden sabırsız ve sinirli olunmamalı, başka şeylerle ilgilenilmemelidir.
• Çocuk küçümsenmemeli ve konuşmasıyla alay edilmemelidir.
• Konuşması siz veya başkası tarafından taklit edilmemelidir.
• Çocuğu sık sık konuşturmaya çalışmak, güzel konuşmasını öğretmeye çalışma gibi davranış biçimleri konuşma sorununun altını çizeceğinden ötürü kekemeliğin artmasına neden olur.
• Kendine olan güvenini kaybetmemesi için çocuğunuzun başarılı olduğu diğer şeylerle ilgili takdir edilmeli, ona verilen küçük sorumluluklarla yaptıkları onaylanmalıdır.
• Aşırı baskıcı ve koruyucu tutumdan uzak tutulmalıdır.
• Çocuk başkalarıyla kıyaslanmamalı, sık sık eleştiriye maruz kalmamalı ve azarlanmamalıdır.
• Çocuğun yanında başkalarıyla kekemeliği hakkında konuşulmamalıdır.